Peygamber Efendimiz (Sallâllâhu Aleyhi ve Sellem) buyuruyor: “İki haslet sahibinden başkasına gıpta caiz değildir: Birisi Allâh Teâlâ tarafından kendisine mal verilip hak yolunda onu harcamaya musallat kılınan, bir diğeri de Allâh Teâlâ tarafından ilim ihsan edilip onunla hükmeden ve onu başkasına öğreten kimsedir.” (Buhârî, İlim: 71)
Bu iki şeyden gerisi boştur. Filanca güzelmiş, aldırma. Filanca zenginmiş, aldırma. Filanca devlet reisi olmuş, olsun. Filancanın köşkü varmış, aldırma. Bunlar bende de olsa diye haris olma, ölünce hepsi yok olacak.
Beyitte ne buyruldu? Hasûd, müfsid ve münafık olan insanların şerlerinden Allah Teâlâ’ya sığın.
Kötülük işlerine cinler de karışır. Ama Mevlâ Teâlâ emretmedikçe cinler bir şey yapamazlar. Musa (Aleyhisselâm)ı askerleri ile boğmayan deniz, firavunu askeri ile boğdu.
Hepsi Allah Teâlâ’nın emrinde. Sen Mevlâ Teâlâ’ya sahip çıkarsan, şeriatı hakkıyla yaşarsan, ne cin tesir eder ne büyü. Çünkü Mevlâ Teâlâ onları da, yaptıkları işleri de görüyor. İbrahim (Aleyhisselâm), ateşe atılacağı zaman Allah (Celle Celâluhû)ya sığındı. Allâh Teâlâ da ateşe buyurdu ki: “Ey Ateş! İbrahim üzerine serin ve selâmet ol.” (Enbiyâ Sûresi: 69)
Mevlâ Teâlâ’nın emri ile ateş İbrahim (Aleyhisselâm)ı yakmadı.
Falanca bana şöyle yaptı, filanca böyle yaptı diye tellâl gibi bağırma. İşini Allâh Teâlâ’ya bırak, meşayihe bırak. Onlar Allah (Celle Celâluhû) ile o işi hallederler. Düşman çok! Allah (Celle Celâluhû) yardım etmezse kurtulmak mümkün değil.
(Mahmud Efendi Hazretleri, Sohbetler)
0 Yorumlar